In de voorstelling ‘HannaH de belofte voorbij’ belanden we in 1980. Hannah, gespeeld door Jette van der Meij, draagt een groot geheim met zich mee. Een geheim dat ze niet langer kan verbergen voor haar zoon Max. Omringd door oude koffers en brieven zien we hoe Hannah zich voorbereid om dit schokkende verhaal te gaan delen, met haar kinderen en met het publiek.

De weduwe Hannah heeft altijd een goede band gehad met haar zoon Max, maar minder met haar dochter Lea, die daar erg onder lijdt. Zij heeft nooit begrepen waarom zij minder aandacht en liefde ontving dan haar jongere broertje. Op het moment dat ze zich na jaren hierover durft uit te spreken tegen haar moeder, wordt ze wederom afgewezen. Hannah heeft geen tijd voor Lea en haar gevoelens. Ze heeft belangrijker zaken aan haar hoofd. Er is namelijk een brief uit Brazilië gekomen, van een oude bekende. Deze brief zet alle levens van het kleine gezin totaal op zijn kop.

Het verhaal ontvouwt zich als een boek. De spanning wordt opgebouwd en beetje bij beetje leren de we geschiedenis van Hannah kennen met het verleden waar zij zo lang over gezwegen heeft.

Miriam Venema speelt Lea, de dochter van Hannah. Intense rol van Venema die volledig opgaat in haar personage. Haar verdriet is hartverscheurend om te zien en de afwijzing die zij voelt, is ook voor het publiek voelbaar. Dit komt eveneens door het sterkte tegenspel van Jette van der Meij. Van der Meij heeft een prachtige articulatie en speelt met verve een toch wel gebroken, in haar zelf gekeerde vrouw, die gebukt gaat onder het dragen van haar geheim. Haar stage presence is krachtig, ook in de momenten dat ze enkel op het toneel aanwezig is. De rol van Max wordt gespeeld door Bas Maassen. Ook hij draagt een geheim met zich mee, en weet niet of hij er klaar voor is dit te onthullen. Mooi is zijn onthutsing als hij daadwerkelijk de informatie uit de desbetreffende brief tot zich neemt en de zaal deelgenoot maakt van het plot van de voorstelling.

Het toneelbeeld bevat alleen een paar zuilen, die de woningen van de drie gezinsleden voorstellen, met elk een telefoon. In het midden de woonkamer van Hannah. Met daarbij de eenvoudige belichting en dit is voor het verhaal ook meer dan voldoende.

Een voorstelling van een akte waar je meteen ingezogen wordt en je nieuwsgierigheid geprikkeld wordt. Een voorstelling met een verhaal dat je raakt, en na de voorstelling zeker nog even moet bezinken. Wat heel erg jammer is, is dat vandaag alweer de laatste voorstelling gespeeld wordt, en de voorstelling dus niet meer te bezoeken is. Wat mij betreft het enige minpunt. Deze voorstelling met het sterke script van Wies Venmans, en de acteurs verdienen een veel groter publiek.

Mocht je toch wat meer info willen, kijk dan op https://www.venmansproductions.com/ 

Lee het artikel op theaterparadijs.nl of download de pdf